| นิทานพุทธ: สำนึกผิดแก้ว     เมื่อเจอแก้วก็พูดว่า "ฉันบริสุทธิ์ที่สุดในโลก ทุกคนควรเรียนรู้จากฉัน"     ครั้น มีค น ฟัง คำ เหล่า นี้ แล้ว ก็ ขึ้น ไป ถาม ว่า " ข้าพเจ้า ไม่ แน่ใจ ว่า มี ฝุ่น อยู่ บน ท่าน มิ ใช่ หรือ "     แก้วพูดเสียงดังว่า ฝุ่นน้อยกลัวอะไร ก็พิสูจน์ได้ว่าผมไม่บริสุทธิ์หรือ     พอแก้วพูดแบบนี้ก็ไม่มีใครคุยอีกเลย เป็นผลให้ฝุ่นบนกระจกยิ่งสะสมและไม่มีใครช่วยเช็ดออก     ผ่านไปนานขนาดตัวแก้วเองยังเขินที่จะบอกว่าตัวเองบริสุทธิ์     มันกล่าวด้วยความเสียใจว่า ถ้าตอนแรกฉันยืนยันที่จะขัดทุกวัน มันจะไม่สกปรกเหมือนตอนนี้แล้ว     เสียงกระซิบที่ฉลาด: นิสัยที่ไม่ดีของมนุษย์มักจะเริ่มต้นจากจุดเล็ก ๆ และสะสมโดยไม่รู้ตัว มีเพียงการทบทวนและไตร่ตรองเป็นครั้งคราวเท่านั้นที่สามารถรักษาอุปนิสัยที่ดีได้ 
 
   
 
 
 |