นิทานพระพุทธศาสนา: เซียนพิทักษ์นก. ในสมัยโบราณมีเซียนหนึ่ง ทําถนนในภูเขาลึก มักจะนั่งเงียบ ๆ อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ กลั้นความคิดฟุ้งซ่าน ฝึกสมาธิ ใช่ เป็นฤดูหนาว อากาศหนาวมาก ใกล้พลบค่ํา มีนกหิวโหยตัวหนึ่งบินมา ก็อาศัยอยู่ในอ้อมกอดของเซียน หวังว่าจะได้รับความอบอุ่นบางอย่างเพื่อดํารงชีวิตของมันต่อไป เซียนกลัวนกจะทําให้นกตกใจ จึงนั่งไขว่ห้าง ร่างกายไม่กล้าเขย่า ปล่อยให้นกอยู่ในอ้อมกอดอย่างไม่ต้องกังวล รอวันรุ่งขึ้นนกจะบินไปพักที่อื่น เซียนจึงจะตัดสินใจได้ ความเมตตาและความรักสัตว์ได้มาถึงระดับนี้แล้ว
|